مزون لباس عروس ایرانی و فرنگی

نخستین سال ازدواج ما از هر نظر عالی و کامل بود. بسیاری از زن و شوهرها به زندگی ما غبطه می‌خوردند و می‌خواستند راز و رمز ازدواج موفق ما را بدانند. من و همسرم در شغل و هم در زندگی شخصی‌مان موفق بودیم. همه چیز عالی و زیبا بود و من چیز بیشتری از زندگی نمی‌خواستم. اما همان‌طور که می‌گویند، مانند همه بدی‌ها، چیزهای خوب نیز از بین می‌روند. با گذشت زمان، ما با شرایط و واقعیت‌های زندگی روبرو شدیم و واقعیت‌های زندگی چهره واقعی خود را به ما نشان داد به‌طوری‌که هیچ دل‌خوشی نمی‌توانست ما را از این شرایط بحرانی بیرون بیاورد.
دعوا با همسر جزء روال عادی زندگی من شد و عشق از اوایل ازدواج از زندگی مشترک ما رخت بسته بود. قبل از اینکه همه چیز بدتر شود، مشاوره ازدواج به یاری ما آمد و به ما کمک کرد تا روابط مان را دوباره از سر بگیریم. مشاوره ازدواج به ما کمک کرد چگونه با ترس، انتظارات، خشم و رفتارهای پرخاشگرانه برخورد کنیم و آن‌ها را مدیریت کنیم. من نکته هایی را که قبلاً از آن آگاه نبودم از مشاوره ازدواج یاد گرفتم که به من کمک کرد به زندگی شویی و ازدواجم سر و سامان بدهم. در این نوشته قصد دارم این نکات را با شما نیز در میان بگذارم.

حساسیت های همسر خود را بشناسید

هر کسی حساسیت هایی دارد و شخصیت اش به گونه ای شکل گرفته است که وقتی حرفی می زند و یا کاری انجام می دهد، آن را نشان می دهد. این‌ها همه به خاطر تجربیات دوران کودکی تا بزرگ‌سالی است که شما در زندگی داشته‌اید. بنابراین واکنش نسبت به چنین عواملی غیرقابل‌کنترل است. درنتیجه برای ایجاد یک پیوند قوی و داشتن ارتباط خوب با همسرتان، باید از دکمه‌های” حساس همسرتان آگاه باشید تا از طرف شما واکنش منفی ایجاد نکند.
همه ما بسیاری از انواع این حساسیت ها را داریم که از آن‌ها آگاهی نداریم. انواع این حساسیت ها شامل؛ حساسیت به خشم و پرخاشگری، حساسیت به احترام و ادب، حساسیت به ناامیدی، حساسیت به ارزش ها، و حساسیت به ضعف و سستی هستند که شما باید از عواقب آن‌ها اجتناب کنید. این حساسیت ها باعث می شود تا خاطرات گذشته زنده شوند و موجب واکنش احساسی منفی می شوند. شما مسئول این حساسیت های منفی نیستید، اما مطمئناً خاطرات سرکوب‌شده و احساسات همسرتان را باز می‌گردانید و آن‌ها را برایش زنده می کنید.

حساسیت های خودتان را بشناسید

شما نیز مانند همسر تان دارای حساسیت هایی هستید. همه ما خاطراتی را در ناخودآگاه مان سرکوب کرده ایم که هنگام تحریک برای ما یادآوری می شوند. بنابراین، باید از چیزهایی که ما را آشفته، ناراحت یا خشمگین می کنند، آگاه باشیم. ممکن است چیزی در مورد همسر ما وجود داشته باشد که ما آن را دوست نداریم، برخی از عادت های آنهاست که ما را تحریک و عصبانی می کند درنتیجه مانع از ارتباط درست و حسنه می شود. بسیار مهم است که با ملایمت با آن‌ها ارتباط برقرار کنید تا بتوانید روابط شویی خود را سر زنده و شاد نگه داشته و یک ازدواج موفق را تجربه کنید. بنابراین قبل از اینکه بتوانید شریک زندگی خود را بشناسید، باید خودتان را بشناسید. کارل یونگ، روانشناس مشهور گفته است: همه چیزهایی که باعث عصبانیت و رنجش ما نسبت به دیگران می شود، باعث درک و شناخت خودمان می شوند”. به عبارت دیگر، حساسیت های ما، معلمان ما هستند.

رفتار نرم و ملایمت آمیز در مقابل خشم

غالب اوقات واکنش ما به درد، ترس و آزردگی، خشم است و افراد درد خود را در پشت نماد خشم پنهان می کنند؛ زیرا نشان دادن خشم آسان تر از نشان دادن آزردگی و بیان رنجش است. خشم، یک نوع مکانیسم دفاعی است که به ما در مخفی کردن ترس ها، نقاط ضعف، خجالت ها و تقصیر های مان کمک می کند. شما باید یاد بگیرید خشم خود را با ملایمت و از راه های قابل تحمل و منطقی برای شریک زندگی خود ابراز کنید. خشم موجب خشم و اضطراب بیشتر می شود و به رابطه شویی و ازدواج شما آسیب می زند، اما بیان ناراحتی و درد، شریک زندگی شما را به فکر وادار می کند که چه اشتباهی رخ داده است.

به جای سرزنش، با همسر خود همدردی کنید

من و همسرم دائماً همدیگر را مقصر می‌دانستیم و یکدیگر را سرزنش می‌کردیم به‌طوری‌که همدیگر را مسئول خراب شدن رابطه و نابودی ازدواج مان می‌دانستیم. چیزی که ما نمی‌دانستیم این بود که سرزنش، عذر و بهانه خودخواهانه ای است که موجب می شود یک نفر به قیمت ناراحتی و نیتی دیگری احساس بهتری داشته باشد. مهم این است که بپذیریم هیچ یک از ما کامل نیستیم. بنابراین به جای عیب جویی از نقص و کمبودهای شریک زندگی خود، سعی کنید به طور محبت آمیز برخورد کنیم و در مورد چیزهایی که شما را ناراحت و عصبانی می کند، به آرامی و ملایمت بازخوردهای سازنده بدهید. در برقراری ارتباط با همسر، برنده یا بازنده شدن مد نظر نیست. بلکه مهم درک این نکته است که با سرزنش یکدیگر، نمی توان یک ارتباط مؤثر برقرار کرد.

نسبت به زندگی مشترک خود مسئولیت‌پذیر و فعال باشید

وقتی به جای انفعال و واکنش‌پذیری، تصمیم می‌گیریم که فعالانه عمل کنیم، مسئولیت بهبود رفتار خودمان را بر عهده می‌گیریم نه اینکه منتظر شویم تا شریک زندگی خود را تغییر دهیم. بنابراین ما احساس مسئولیت می‌کنیم و ایجاد تغییرات مثبت در رابطه را جزء وظیفه خود می‌دانیم. وقتی متوجه شدیم که تغییرات مثبت با اقدام و رفتار ما صورت می‌گیرد، دیگر احساس نا امیدی و درماندگی نمی‌کنیم. مسئولیت‌پذیری و پویا بودن به ما کمک می کند تا از سرزنش همدیگر دست بر داریم و طرف مقابل مان را مسئول کمبودها و نقص های خود ندانیم. به این ترتیب، به جای نشستن و انتظار کشیدن برای اینکه حالا ببینیم چه پیش می آید، هدف ما ایجاد ارتباط قوی با شریک زندگی مان می شود. علاوه بر این، مهم است که توجه داشته باشیم وقتی که یکی از زن یا شوهرها تغییر کند، کل سیستم خانواده به سوی تغییر پیش می رود.

بدون توجه به رفتار همسر تان شما بهترین باشید

در نهایت، مهم نیست که چقدر از شما انتقاد و عیب جویی می شود یا اینکه همسرتان چقدر شما را مسئول خراب شدن رابطه می داند، شما نیازی به پائین آوردن سطح و شأن خود ندارید. شما بهترین خود باشید، زیرا زمانی که یکی از زوجین منطقی باشد، دیگری هم تلاش می کند تا رفتار خود را بهتر کند. علاوه بر این، اگر شما تلافی کنید یا واکنش نشان دهید، اذیت می شوید و احساس درماندگی به شما دست می دهد. همان‌طور که مارک تواین گفته است: خشم اسیدی است که بیشتر به ظرفی که در آن ذخیره شده است آسیب می رساند.”
زمانی که دو نفر با ویژگی های شخصیتی و طرز فکر متفاوت در کنار یکدیگر قرار می گیرند تا بقیه زندگی خود را با هم سپری کنند، طبیعی است که برخورد و تضاد اتفاق بیفتد. اما مهم طرز برخورد و رفتار ماست که باعث خوشبختی می شود. همان‌طور که هریت لرنر گفته است: تفاوت ها نه ما را تهدید می کنند و نه باعث جدایی ما می شوند، بلکه تفاوت ها و اختلاف نظرها ما را آگاه و توانا می کنند و به ازدواج ما انرژی می بخشند.

نخستین سال ازدواج ما از هر نظر عالی و کامل بود. بسیاری از زن و شوهرها به زندگی ما غبطه می‌خوردند و می‌خواستند راز و رمز ازدواج موفق ما را بدانند. من و همسرم در شغل و هم در زندگی شخصی‌مان موفق بودیم. همه چیز عالی و زیبا بود و من چیز بیشتری از زندگی نمی‌خواستم. اما همان‌طور که می‌گویند، مانند همه بدی‌ها، چیزهای خوب نیز از بین می‌روند. با گذشت زمان، ما با شرایط و واقعیت‌های زندگی روبرو شدیم و واقعیت‌های زندگی چهره واقعی خود را به ما نشان داد به‌طوری‌که هیچ دل‌خوشی نمی‌توانست ما را از این شرایط بحرانی بیرون بیاورد.
دعوا با همسر جزء روال عادی زندگی من شد و عشق از اوایل ازدواج از زندگی مشترک ما رخت بسته بود. قبل از اینکه همه چیز بدتر شود، مشاوره ازدواج به یاری ما آمد و به ما کمک کرد تا روابط مان را دوباره از سر بگیریم. مشاوره ازدواج به ما کمک کرد چگونه با ترس، انتظارات، خشم و رفتارهای پرخاشگرانه برخورد کنیم و آن‌ها را مدیریت کنیم. من نکته هایی را که قبلاً از آن آگاه نبودم از مشاوره ازدواج یاد گرفتم که به من کمک کرد به زندگی شویی و ازدواجم سر و سامان بدهم. در این نوشته قصد دارم این نکات را با شما نیز در میان بگذارم.

حساسیت های همسر خود را بشناسید

هر کسی حساسیت هایی دارد و شخصیت اش به گونه ای شکل گرفته است که وقتی حرفی می زند و یا کاری انجام می دهد، آن را نشان می دهد. این‌ها همه به خاطر تجربیات دوران کودکی تا بزرگ‌سالی است که شما در زندگی داشته‌اید. بنابراین واکنش نسبت به چنین عواملی غیرقابل‌کنترل است. درنتیجه برای ایجاد یک پیوند قوی و داشتن ارتباط خوب با همسرتان، باید از دکمه‌های” حساس همسرتان آگاه باشید تا از طرف شما واکنش منفی ایجاد نکند.
همه ما بسیاری از انواع این حساسیت ها را داریم که از آن‌ها آگاهی نداریم. انواع این حساسیت ها شامل؛ حساسیت به خشم و پرخاشگری، حساسیت به احترام و ادب، حساسیت به ناامیدی، حساسیت به ارزش ها، و حساسیت به ضعف و سستی هستند که شما باید از عواقب آن‌ها اجتناب کنید. این حساسیت ها باعث می شود تا خاطرات گذشته زنده شوند و موجب واکنش احساسی منفی می شوند. شما مسئول این حساسیت های منفی نیستید، اما مطمئناً خاطرات سرکوب‌شده و احساسات همسرتان را باز می‌گردانید و آن‌ها را برایش زنده می کنید.

حساسیت های خودتان را بشناسید

شما نیز مانند همسر تان دارای حساسیت هایی هستید. همه ما خاطراتی را در ناخودآگاه مان سرکوب کرده ایم که هنگام تحریک برای ما یادآوری می شوند. بنابراین، باید از چیزهایی که ما را آشفته، ناراحت یا خشمگین می کنند، آگاه باشیم. ممکن است چیزی در مورد همسر ما وجود داشته باشد که ما آن را دوست نداریم، برخی از عادت های آنهاست که ما را تحریک و عصبانی می کند درنتیجه مانع از ارتباط درست و حسنه می شود. بسیار مهم است که با ملایمت با آن‌ها ارتباط برقرار کنید تا بتوانید روابط شویی خود را سر زنده و شاد نگه داشته و یک ازدواج موفق را تجربه کنید. بنابراین قبل از اینکه بتوانید شریک زندگی خود را بشناسید، باید خودتان را بشناسید. کارل یونگ، روانشناس مشهور گفته است: همه چیزهایی که باعث عصبانیت و رنجش ما نسبت به دیگران می شود، باعث درک و شناخت خودمان می شوند”. به عبارت دیگر، حساسیت های ما، معلمان ما هستند.

رفتار نرم و ملایمت آمیز در مقابل خشم

غالب اوقات واکنش ما به درد، ترس و آزردگی، خشم است و افراد درد خود را در پشت نماد خشم پنهان می کنند؛ زیرا نشان دادن خشم آسان تر از نشان دادن آزردگی و بیان رنجش است. خشم، یک نوع مکانیسم دفاعی است که به ما در مخفی کردن ترس ها، نقاط ضعف، خجالت ها و تقصیر های مان کمک می کند. شما باید یاد بگیرید خشم خود را با ملایمت و از راه های قابل تحمل و منطقی برای شریک زندگی خود ابراز کنید. خشم موجب خشم و اضطراب بیشتر می شود و به رابطه شویی و ازدواج شما آسیب می زند، اما بیان ناراحتی و درد، شریک زندگی شما را به فکر وادار می کند که چه اشتباهی رخ داده است.

به جای سرزنش، با همسر خود همدردی کنید

من و همسرم دائماً همدیگر را مقصر می‌دانستیم و یکدیگر را سرزنش می‌کردیم به‌طوری‌که همدیگر را مسئول خراب شدن رابطه و نابودی ازدواج مان می‌دانستیم. چیزی که ما نمی‌دانستیم این بود که سرزنش، عذر و بهانه خودخواهانه ای است که موجب می شود یک نفر به قیمت ناراحتی و نیتی دیگری احساس بهتری داشته باشد. مهم این است که بپذیریم هیچ یک از ما کامل نیستیم. بنابراین به جای عیب جویی از نقص و کمبودهای شریک زندگی خود، سعی کنید به طور محبت آمیز برخورد کنیم و در مورد چیزهایی که شما را ناراحت و عصبانی می کند، به آرامی و ملایمت بازخوردهای سازنده بدهید. در برقراری ارتباط با همسر، برنده یا بازنده شدن مد نظر نیست. بلکه مهم درک این نکته است که با سرزنش یکدیگر، نمی توان یک ارتباط مؤثر برقرار کرد.

نسبت به زندگی مشترک خود مسئولیت‌پذیر و فعال باشید

وقتی به جای انفعال و واکنش‌پذیری، تصمیم می‌گیریم که فعالانه عمل کنیم، مسئولیت بهبود رفتار خودمان را بر عهده می‌گیریم نه اینکه منتظر شویم تا شریک زندگی خود را تغییر دهیم. بنابراین ما احساس مسئولیت می‌کنیم و ایجاد تغییرات مثبت در رابطه را جزء وظیفه خود می‌دانیم. وقتی متوجه شدیم که تغییرات مثبت با اقدام و رفتار ما صورت می‌گیرد، دیگر احساس نا امیدی و درماندگی نمی‌کنیم. مسئولیت‌پذیری و پویا بودن به ما کمک می کند تا از سرزنش همدیگر دست بر داریم و طرف مقابل مان را مسئول کمبودها و نقص های خود ندانیم. به این ترتیب، به جای نشستن و انتظار کشیدن برای اینکه حالا ببینیم چه پیش می آید، هدف ما ایجاد ارتباط قوی با شریک زندگی مان می شود. علاوه بر این، مهم است که توجه داشته باشیم وقتی که یکی از زن یا شوهرها تغییر کند، کل سیستم خانواده به سوی تغییر پیش می رود.

بدون توجه به رفتار همسر تان شما بهترین باشید

در نهایت، مهم نیست که چقدر از شما انتقاد و عیب جویی می شود یا اینکه همسرتان چقدر شما را مسئول خراب شدن رابطه می داند، شما نیازی به پائین آوردن سطح و شأن خود ندارید. شما بهترین خود باشید، زیرا زمانی که یکی از زوجین منطقی باشد، دیگری هم تلاش می کند تا رفتار خود را بهتر کند. علاوه بر این، اگر شما تلافی کنید یا واکنش نشان دهید، اذیت می شوید و احساس درماندگی به شما دست می دهد. همان‌طور که مارک تواین گفته است: خشم اسیدی است که بیشتر به ظرفی که در آن ذخیره شده است آسیب می رساند.”
زمانی که دو نفر با ویژگی های شخصیتی و طرز فکر متفاوت در کنار یکدیگر قرار می گیرند تا بقیه زندگی خود را با هم سپری کنند، طبیعی است که برخورد و تضاد اتفاق بیفتد. اما مهم طرز برخورد و رفتار ماست که باعث خوشبختی می شود. همان‌طور که هریت لرنر گفته است: تفاوت ها نه ما را تهدید می کنند و نه باعث جدایی ما می شوند، بلکه تفاوت ها و اختلاف نظرها ما را آگاه و توانا می کنند و به ازدواج ما انرژی می بخشند.

عروس‌ های قد بلند

اگر قدتان بیشتر از ۱.۷۳ متر است پس جز عروس‌های قد بلند هستید، خوشبختانه قدتان به شما اجازه می‌دهد که تقریبا هر مدل و طرح لباسی را بپوشید. عروس‌های قد بلند اغلب کفش با کف صاف یا پاشنه کوتاه می‌پوشند که در کنار همسرشان مثل برج به نظر نیاید اما این واقعا به تصمیم خودتان بستگی دارد. اگر انتخاب کردید کفش پاشنه بلند بپوشید یا اینکه واقعا، واقعا قد بلند هستید ممکن است نیاز به طول بیشتری برای لباستان داشته باشید.

لباس کوتاه بهترین داراییتان یعنی پاهایتان را نشان می‌دهد، اما به این معنی نیست که نمی‌توانید لباس عروس با طول بلندی که زمین را جارو می‌کند بپوشید. لباس ساده یا طرح پایه خمیدگیتان را نشان می‌دهد و قد و خوش هیکلیتان را بهتر نشان می‌دهد. پوشیدن طرح امپراتوری می‌تواند لباستان را شبیه خیمه کند تا لباس.

عروس های قد کوتاه

اگر قدتان ۱.۶۰ متر یا کمتر است شما معمولا به عنوان عروس ریز اندام در نظر گرفته می‌شوید. نکته بد درباره سایزگیری عروس این است که بیشتر لباس‌های عروس برای عروس‌های قد بلند دوخته شده و بنابراین اغلب میزان عمده‌ای از پارچه برای طول دارید. اگر پایین دامن دارای جزییاتی مثل دالبر یا لبه توری باشد و برای کوتاهتر کردن لباستان مجبور به حذفشان باشیم، لبه گذاری باید دوباره انجام شود و ممکن است منجر به تغییرات گرانتری شود.

یک پوشش، یک خط یا طرح امپراطوری به شما این تصور را می‌دهد که قد بلند هستید، که تجدید نظری به عروس‌های کوتاه قد می‌دهد. شما همچنین می‌توانید طرح‌های کوتاهتری بپوشید که بر خلاف تصورتان شما را قد بلندتر نشان می‌دهد ( بستگی به طول لباس دارد) که شما را با لایه‌هایی از تور می‌پوشاند. اگر لباس کوتاهی بپوشید که تا بالای زانوست و بیشترین قسمت پاهایتان را نشان می‌دهد، شما را قد بلندتر نشان می‌دهد. از لباس‌های پر چین با دامنی بلند دوری کنید، چون این نما را به شما می‌دهد که لباس شما را پوشیده تا شما لباس را. بدترین  طول‌ها طول‌های میانی مثل دنباله تا مچ پا یا مدل بالرینی هستند که پاهایتان را به دونیم تقسیم می‌کنند و شما را کوتاهتر از چیزی که واقعا هستید نشان می‌دهد.

کفش‌های پاشنه بلند و طول‌ها

بله، کفش‌ها مهم هستند اما هرگز نباید شما را مجبور کند چه لباسی بپوشید. وقتی فهمیدید چه لباسی می‌خواهید بپوشید، کفشی را پیدا کنید که لباستان را تکمیل می‌کند و در اولین سایزگیری با خود ببرید چون طول لباستان نسبت به قد کفشتان اندازه گرفته شده و تغییرات اغلب گران‌تر از چیزی هستند که فکر می‌کنید، بنابراین پاشنه کفشتان را زودتر انتخاب کنید و تغییرش ندهید.

شما بیشترین زمان عروسیتان را در این کفش‌ها سپری می‌کنید که راحتی آنها بزرگترین نگرانی شماست. اگر هیچوقت پاشنه بلند نپوشیدید، کفش کف صاف، کفش راحتی، کفش کتانی، سندل یا کفش با پاشنه کوتاه انتخاب کنید. اما بیشتر عروس‌ها حد وسط پاشنه را انتخاب می‌کنند که به قد شما می‌افزاید و باعث می‌شود صاف‌تر بایستید و (اگر با کفش‌ها پاشنه بلند تلو تلو نمی‌خورید) زمانی که راه می‌روید شما را با وقارتر نشان می‌دهد. فقط به یاد داشته باشید که اگر در راهرو کفش پاشنه بلند بپوشید و بعد در طول جشن آن‌ها را با کفش کف صاف عوض کنید. لباستان روی زمین کشیده می‌شود و مردم روی آن پا می‌گذارند.

پاشنه یا بدون پاشنه، زمانی که دامن بلند می‌پوشید، طول لباستان باید حداقل ۱.۳ سانتیمتر تا ۲.۵ سانتیمتر از زمین فاصله داشته باشدکه مانع از کشیدن لباس زیبایتان روی سنگ فرش، چمن یا صحنه رقص می‌شود که به تمیز نگه داشتنش کمک زیادی می‌کند.

اگر چه از بلندی قدتان نسبت به همسرتان خوشحال هستید، چندین جفت کفش امتحان کنید تا کفشی را پیدا کنید که برای هردویتان مناسب باشد.

طول لباس عروسیتان نقش بزرگی در چطور به نظر رسیدن لباستان دارد. طرح‌های مختلفی را امتحان کنید تا ببینید با چه چیزی احساس راحتی می‌کنید و با شکوه به نظر می‌رسید. هنگامی که لباستان را با بازتابی از شخصیتتان انتخاب می‌کنید مهال است اشتباه کنید.

با هر رنگ لباس چه کفشی مناسب است
ست کردن لباس در بعضی از افراد از اهمیت ویژه ای برخوردار است و دوست دارند همیشه لباس هایشان ست باشد و رنگ لباس ها با کفش هم هماهنگی داشته باشد . در این مطلب به شما خواهیم گفت که چگونه رنگ کفش هایتان را با رنگ لباستان ست کنید و از همیشه خوش پوش تر به نظر برسید. ​
کفش های نه در رنگ های متنوعی تولید می شوند اما بیشتر خانم ها از رنگ ها هراس دارن چون نمی دانند هر رنگی را با چه لباس هایی باید بپوشند. اما نگران نباشید، این مطلب را بخوانید تا بدانید با هر رنگ کفش نه چی بپوشیم؟
با هر ست لباس چه کفشی بپوشیم
کفش قرمزقرمز رنگی چشمگیر و جلب توجه کننده است و برای متعادل کردن استایل با کفش قرمز می توانید از رنگ های خنثی و تیره مثل مشکی و سرمه ای و یا برای استایل مجلسی جذاب تر می توانید از رنگ های مشابه و نزدیک قرمز مثل صورتی و نارنجی استفاده کنید.
​
ست کردن رنگ کفش با لباس
کفش نارنجینارنجی رنگ مقابل آبی در چرخه رنگ است و هماهنگی زیبایی با شلوارهای جین آبی به وجود می آورد. اگر نارنجی را به عنوان کفش مجلسی می پوشید از رنگ های هم خانواده مثل قرمز و زرشکی و یا طیف زرد و قهوه ای استفاده کنید.کفش زرداین رنگ بیشترین میزان چشمگیری و جلب توجه را در میان رنگ ها دارد و توصیه می شود از این کفش در استایل خیابانی خود استفاده نکنید اما در استایل مجلسی می توانید از رنگ های متضاد آن مثل سرمه ای و آبی و بنفش و یا رنگ های هم خانواده مثل قرمز و سبز و نارنجی استفاده کنید.کفش سبزکفش سبز را می توانید با شلوار مشکی به عنوان بخشی از استایل خیابانی و راحتی خود بپوشید. اگر از کفش مجلسی سبز استفاده می کنید رنگ های نزدیک به آن مثل طیف های مختلف سبز، زرد و یا طیف های متضاد آن مثل نارنجی یا بنفش استفاده کنید.
​
ست کردن رنگ کفش با لباس
کفش آبی تیرهاین رنگ محدودیت چندانی ندارد و شما می توانید کفش آبی پر رنگ را با شلوار همرنگ آن که معمولا شلوار جین است بپوشید. برای استایل مجلسی هم می توانید از لباس های طیف آبی و یا طیف نارنجی و قرمز و زرد استفاده کنید.کفش صورتیکفش صورتی را با شلوار طوسی جین بپوشید و به عنوان تیپ خیابانی به کار ببرید. رنگ صورتی در استایل مجلسی محدودیت چندانی ندارد چون یک رنگ مونث و ظریف است اما در کنار خانواده سبز جذابیت خوبی برای لباس های مجلسی دارد.
​
ست کردن رنگ کفش با لباس
کفش بنفشکفش بنفش یا ارغوانی هماهنگی خوبی با شلوار مشکی دارد. در تیپ های مجلسی می توانید این کفش را با لباس هایی از طیف هم خانواده مثل صورتی و بنفش بپوشید.کفش طوسیاین کفش را در خیابان می توانید با همه رنگ های خنثی از جمله مشکی و طوسی بپوشید. در استایل مجلسی طیف های صورتی و سفید زیبایی خاصی در کنار کفش طوسی به وجود می آورند.
​
ست کردن رنگ کفش با لباس

یکی از وسایلی که برای عروس لازم و کاربردیه کفش هست. ممکنه به نظر برسه چون کفش عروس برای یک شبه و یا چون زیر لباس پنهانه، خیلی اهمیت نداره چه کفشی انتخاب بشه ولی برای انتخاب یک کفش مناسب برای عروس علاوه بر سلیقه و زیبایی چند نکته مهم دیگه رو هم باید در نظر بگیرید که در ادامه به مهمترین نکات در انتخاب کفش عروس اشاره میکنم.

​

2. کیفیت کفش عروس مهم است

برای خرید کفش مناسب که بتونه راحت و انعطاف پذیر باشه باید یک کفش با کیفیت مناسب مثل کفشی با جنس چرم بخرین. کفش های با کیفیت مناسب از مواد طبیعی و با کیفیت ساخته میشن و در صورت استفاده از آن میتونید مدت طولانی تری بایستین و راه برید.

3.به ارتفاع پاشنه توجه کنین

معمولا زمانی که قصد خرید کفش مجلسی یا کفش عروس رو دارین به این نکته دقت کنین که معمولا با چه نوع کفشی راحت تر هستین و عموما پاشنه کوتاه و اسپرت میپوشین یا پاشنه بلند و مجلسی. برای خرید کفش های پاشنه بلند از انواع لژدار که راحت تر هستن استفاده کنین تا فشار کمتری به پا و کمرتون وارد بشه. همچنین بهتره برای لباس عروس بلند و دنباله دار از کفش های تخت و پاشنه کوتاه استفاده کنین.

​

4. توجه به سبک و رنگ

معمولا برای خرید کفش عروس از رنگ های روشن تر مثل سفید، کرم و نباتی استفاده میکنن اما انواع کفش های رنگی مخملی که با رنگ لباس عروس تضاد و کنتراست داشته باشه جذابیت و زیبایی بیشتری داره.

​

5. توجه به فصل عروسی و محل برگزاری جشن

معمولا کفش عروس رو باید با توجه به فصلول سال و محل برگزاری جشن انتخاب کنین. کفش مختص فصل پاییز و زمستون و همچنین انتخاب باغ یا ساحل برای برگزاری مراسم با کفشی که برای بهار و تابستون و مراسمی که در تالار برگزار میشه تفاوت زیادی داره.

درباره ست کردن جواهرات با لباس ها چه میدانید
اگر مراسم مهمی در پیش دارید و دوست دارید که در این مراسم بدرخشید بهتر است علاوه بر ست کردن رنگ لباس ها با هم به ست کردن جواهرات با لباس نیز بیاندیشید. در این مطلب ما شما را با نکات ظریفی در این باره آشنا میکنیم. ​
از جواهرات می تواند لباس را کامل تر نشان دهد و یا یک لباس امروزی را قدیمی! جواهرات چیزهای بسیاری در مورد شما می گویند، بنابراین با جواهراتتان خودنمایی کنید و بگذارید شخصیتتان بدرخشد. راه های بسیاری برای هماهنگ کردن جواهرات وجود دارد و مهم تر از این نیست که چیزی که می پوشید برای شما احساس جذابیت، راحتی و اعتماد بنفس ایجاد کند.
راهنمای ست کردن جواهرات با لباس
1- جواهراتتان را هماهنگ کنید.
جواهراتتان را طبق رنگ لباستان هماهنگ کنید. برای مثال، جواهرات طلایی با رنگ های تیره، مثل مشکی یا کبود جوراند. جواهرات نقره ای با سایه های روشن تر مثل سفید یا آبی کم رنگ، خوب عمل می کنند. اگر جواهرات تان سنگ با تناژ گرم دارند مثل قرمز یا زرد متمایل به نارنجی، با لباس های رنگ سرد مثل آبی، سبز، بنفش ممکمل اند.
2- جواهراتتان را با شکل صورتتان از جمله خط گردنتان هماهنگ کنید.
برای مثال، اگر شما صورتی گرد دارید جواهراتی با ساختاری کشیده مثل الماس انتخاب کنید. اگر صورتتان باریک است، گوشواره ی حلقه ای را امتحان کنید. همچنین جواهراتی متناسب با سایز صورتتان بپوشید. برای مثال، اگر صورت کوچکی دارید، جواهرات کوچکی مثل تک نگین ها یا آنهایی که طرح های ساده دارند بپوشید. اگر صورتتان بزرگ است می توانید تکه های بزرگتری از جواهرات که صورتتان را استتار نکند بپوشید. اگر گردنی کشیده دارید، شما می توانید آویز گردن یا آویزه که به خط گردنتان بچسبد بپوشید.
​
جواهراتتان را براساس معیارهای درست پوشش انتخاب کنید
3-جواهراتتان را با شخصیتتان هماهنگ کنید.
اگر شما شخصیت برون گرا دارید، جواهرات با رنگ های متنوع و باوقار بپوشید. اگر کمی برون گرا هستید، جواهرات کمی کوچکتر با طرح های ساده، مثل گل های کوچک یا الماس های تک نگین انتخاب کنید. اگر شخصیتی جدی و ساده دارید، دنبال جواهرات کلفت تر با طرح های ضخیم باشید.
4- جواهرات را با مناسبت ها هماهنگ کنید.
برای مثال،برای دور همی های رسمی شما می توانید جواهرات ریز، سنگ مصنوعی بیرنگ و براق یا تکه هایی با طرح های پیچیده بپوشید. برای دور همی های غیررسمی، شما می توانید جواهرات فشن یا جواهراتی با سنگ های نیمه قیمتی بپوشید.
در موقعیت های حرفه ای، تکه های کوچکتر با طرح های ساده مثل الماس های تک نگین بپوشید.
یک نکته مهم برای ست کردن جواهرات با لباس
ساده باشید
زیورآلات بزرگ باید با لباس های ساده استفاده شوند. یادتان باشد که شما می خواهید زیورآلاتتان دیده شود به همین دلیل باید آنها را درست با لباس هایتان هماهنگ کنید، یک پیراهن مشکی با یک یا دو تکه از زیورآلاتی که جلب توجه می کند مناسب است.
​
برای زیباتر شدن از جواهرات ساده استفاده کنید
همین طور شلوار جین و یک تاپ ساده سفید به همراه یک گردنبند رنگی براق و بزرگ زیباست. وقتی می خواهید از زیورآلات براق یا طلایی استفاده کنید، رنگ های خنثی را انتخاب کنید زیورآلات ساده با لباس های طرح دار مناسب تر است. با یک لباس نامناسب ممکن است توجه را از یک تکه طلا یا جواهر زیبا منحرف کنید.

یکی از بحث‌های داغی که این روزها نقل بعضی از محافل شده و نسبت به آن اظهارنظرهای متفاوتی می‌شود، محدوده سنی ازدواج جوانان است. این سن برای دخترها 16 تا 18 سال و برای پسرها 19 تا 21 سال ذکر می‌شود.

در حالی که از دیدگاه روان‌شناسی، ازدواج کردن در سنین یاد شده قابل‌تامل است. برای بررسی این موضوع و نقد اینکه آیا نوجوانان در این سنین قادر به اداره یک زنگی مستقل هستند یا خیر نظرات دکتر سیدعلی ابهری، روان‌پزشک و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران را جویا شده‌ایم که می‌خوانید.

سوال: آقای دکتر! آیا تنها با رسیدن به بلوغ جسمانی، می‌توان از عوامل دیگری که در شروع یک زندگی مشترک نقش دارند چشم‌پوشی کرد؟

از نظر ما سن ازدواج باید مبتنی بر سه اصل بلوغ جسمانی، بلوغ روانی و بلوغ اجتماعی باشد. منظور از بلوغ جسمانی دوران توانمندی فرد از نظر تولید مثل است که برای دختران از حدود سنین 12 تا 14 سالگی و در پسران از حدود 14 تا 16 سالگی شروع می‌شود. بلوغ روانی، عنوانی است که روان‌پزشکان از آن تحت عنوان رشد شخصیت نام می‌برند. از لحاظ حقوقی نیز بلوغ روانی با عنوان رشد شناخته می‌شود. اما اختلافی که ما با حقوقدانان در این زمینه داریم این است که حقوقدان‌ها به حداقل کفایت می‌کنند و معتقدند فقط کافی است فرد توان تشخیص مصالح خود را داشته باشد ولی عقیده روان‌پزشکان و اصولا مکاتب روان‌شناختی بر این است که فرد باید از لحاظ شخصیتی، توانمندی، پختگی و رشد به مرحله‌ای برسد که نه تنها نسبت به خود شناخت کافی پیدا ‌کند و بتواند مصالح خود را تشخیص بدهد بلکه نسبت به فردی که در نظر دارد با او ازدواج کند نیز شناخت کافی به‌دست آورد.

سوال: و منظور از بلوغ اجتماعی چیست؟

بلوغ اجتماعی به معنی توانمندی لازم برای اداره امور خانواده، همسر و فرزندان است. این امر، مستم برآورده‌شدن نیازهای اقتصادی، بهداشتی،‌ علمی، آموزشی و. برای گذراندن زندگی است تا فرد بتواند با آن، مسکن و حداقل نیازهای خانواده را تامین کند.

سوال: خصوصیاتی که ذکر کردید معمولا در چه سنی به‌دست می‌آید؟

بستگی به فرد دارد. یک فرد ممکن است در سن 20 سالگی زمینه‌های فوق را یکجا و کامل پیدا کند. در حالی که فردی دیگر در سنین بالاتر هم نتواند به آنها دست یابد. در مورد خانم‌ها هم به همین شکل است. یک دختر جوان ممکن است در سن 14 تا 15 سالگی به رشد کامل جسمانی رسیده باشد اما رشد روانی و شخصیتی او کامل نشده و توانایی ایجاد یک رابطه درست با همسر، فرزند، اطرافیان خود و از جمله خانواده جدیدی که با او پیوند می‌خورد یعنی خانواده شوهر را نداشته باشد. در این صورت تبعات آن نه تنها به فرد و خانواده بلکه به جامعه هم کشیده می‌شود. جامعه‌ای که نیازمند افراد فعال، آگاه، پخته و توانمند است. بنابراین ما فقط سن را ملاک اولیه و اصلی برای تشکیل خانواده یا ازدواج قرار نمی‌دهیم.

البته به این نکته هم باید اشاره کنم که خرده‌گیری و سخت‌گیری و اینکه افراد فکر کنند ابتدا باید همه امکانات را فراهم و تمام دوره‌های تحصیل را طی کنند، شغل پردرآمدی داشته باشند و بعد ازدواج کنند را تایید نمی‌کنیم. صحبت ما در مورد حداقل‌هاست. اگر فرد بتواند به توانمندی‌های شخصیتی، اجتماعی، اقتصادی و. برسد، می‌تواند ازدواج کند که این اتفاق می‌تواند در شروع دهه سوم زندگی باشد که بسیار هم مطلوب است. البته گاهی ممکن است افراد در همان زمان هم آمادگی لازم برای ازدواج را پیدا نکنند و انجام این کار مهم به سنین و سال‌های بعدی موکول شود.

سوال: آیا جوانان کشور ما این قابلیت را دارند که در سنین ذکر شده به این حد از بلوغ روانی و اجتماعی برسند؟

ممکن است برای تعداد کمی از افراد این اتفاق بیفتد اما طبیعتا این امر برای اکثریت افراد جامعه محقق نمی‌شود. البته این تعداد کم نیز وابسته به خانواده‌شان هستند. خانواده این افراد، معمولا خانواده‌ای تحصیلکرده و هوشمند هستند، خانواده‌هایی که ازدواج‌‌والدین بر پایه اصول و ازدواج و انتخاب‌شان برنامه‌ریزی شده است و مسیر رشد درستی را برای فرزندان‌شان فراهم کرده‌اند.

سوال: پس با توجه به گفته‌های شما، رسیدن به این حد از بلوغ در شهر و روستا و با توجه به سطح تحصیلات، فرهنگ و سایر شرایط محیطی در افراد متفاوت است؟

بله دقیقا. برای هر فرد، هر خانواده و هر اجتماع کوچک و بزرگ این مساله متفاوت است. اما به هر حال ما یک حداقل‌هایی را نیاز داریم. علت تاکید بر انجام مشاوره قبل از ازدواج نیز همین است که ما ببینیم دو نفری که می‌خواهند ازدواج کنند به بلوغ روانی و اجتماعی رسیده‌اند یا خیر.

سوال: بهتر است تفاوت سنی زوجین چقدر باشد؟

ما اختلاف سنی 5 سال را مطلوب می‌دانیم. در این صورت می‌توانیم بگوییم که زمینه‌ها به عنوان قدم اول یعنی حداقل اختلاف سن شروع می‌شود. اگر مبنا را فقط سن در نظر بگیریم، می‌توانیم بگوییم حداقل سن ازدواج در دختران 18 سال و در پسران 5 سال بیشتر یعنی 23 سال است البته با حداقل توانمندی‌ها، مهارت‌ها، حرفه و تحصیلات.

اگر خانمی از همسرش بزرگ‌تر بود چطور؟

این مساله هم اگر به‌صورت موردی در جامعه وجود داشته باشد و همراه با مشاوره‌های لازم، شناخت فردی و شناخت نسبت به فرد مقابل باشد، مشکلی نیست و می‌توان آن را پذیرفت اما به عنوان یک قانون عام مورد تایید نیست.

سوال: همیشه بحث بر سر فاصله سنی زوجین است و کمتر در مورد فاصله سنی والدین با فرزندانشان اظهارنظر می‌شود. نظر شما در این رابطه چیست؟

ازدواج کردن به مفهوم این نیست که بلافاصله زوجین بچه‌دار شوند. البته اگر زوج سن بالاتری داشته و پختگی و تجربه داشته باشند، چنانچه بلافاصله بعد از ازدواج بچه‌دار شوند، مشکل چندانی نخواهند داشت. اما جوانانی که با حداقل سنینی که صحبت کردیم ازدواج می‌کنند نباید برای بچه‌دار شدن عجله کنند. شروع زندگی به معنای افزایش تعداد افراد خانواده نیست. شروع زندگی مستم زمان‌هایی است که زندگی مشترک برای یک زوج بسیار جوان‌ معنادار شود و اصطلاحا جا بیفتد. بنابراین پاسخ به این سوال که یک دامنه وسیعی را شامل می‌شود، خیلی آسان نیست. اگر ازدواج در دهه سوم زندگی که مطلوب‌ترین زمان برای ازدواج است صورت بگیرد و در این سنین زوج صاحب فرزند شوند فاصله مناسبی بین آنها و فرزندان‌شان ایجاد می‌شود. به عنوان نمونه برای یک مرد 30 ساله و یک زن 25 ساله بچه‌دار شدن بسیار مناسب است. اما برای زوجی که در 23 سالگی و 18 سالگی هستند زود است و باید ابتدا تجربه کسب کنند و بعد صاحب فرزند شوند.

در برگزاری مراسم عروسی یکی از چیزهایی که بخش بزرگی از کیفیت عروسی شما را تعیین می‌کند انتخاب تشریفات مجلس عروسی است.

اگر تشریفات خوبی را انتخاب کنید خانواده و مهمان هایتان خاطره ای خوب از عروسی باشکوه و زیبای شما خواهند داشت ولی اگر تشریفات مناسبی انتخاب نکنید و یا هنگام بستن قرارداد با تشریفات مجالس عروسی خوب دقت به خرج ندهید ممکن است پشیمانی های زیادی برایتان پیش بیاید. قبل تر برایتان از ویژگی های یک تشریفات عروسی خوب  و راهنمای انتخاب تشریفات با قیمت مناسب نوشته بودیم و از آنجایی که کارهایی مثل قرارداد بستن با تشریفات عروسی از آن دسته کارهایی هستند که معمولاَ یک بار در زندگی‌تان انجامشان می‌دهید، بهتر است از قبل خوب دقت کنید تا همه چیز به بهترین نحو پیش برود، بنابراین ما در آینه شمعدون تصمیم گرفتیم هر چیزی که برای بستن قرارداد با تشریفات مجالس عروسی باید بدانید را برایتان بنویسیم تا به شما کمک کنیم.

ادامه مطلب

در گذشته ازدواج‌های سنتی براساس صلاحدید بزرگان فامیل انجام می‌شد ولی امروزه جوانان معمولا در مقابل تصمیم‌های والدینشان ساکت نمی‌نشینند و گاهی خواسته‌هایی دارند که با خواستگاری سنتی همخوانی ندارد. تغییرات اجتماعی مثل ادامه تحصیلات، تفاوت‌های فکری و رشد فرهنگی نیز از رواج خواستگاری سنتی کاسته است. این نوشته به بررسی برخی از مهم‌ترین اصول یک خواستگاری موفق می‌پردازد.

باید ها ونباید های مراسم خواستگاری

1- پس از اینکه با خانواده عروس قرار گذاشتید که چه روز و ساعتی برای خواستگاری می‌روید باید مقدمات خواستگاری رفتن را فراهم کنید. اولین اقدام این است که مشخص کنید چه کسانی باید همراه داماد به مراسم خواستگاری بروند. پدر، مادر، خواهر یا برادر بزرگ‌تر در صورتی که داماد پدر نداشته باشد، دایی یا عمو و اگر پسر مادر نداشته باشد، خواهر بزرگ‌تر، عمه و خاله یا مادربزرگ. معمولا حضور یکی از بزرگان فامیل در این مراسم کافی است و ضرورت ندارد که لشکری برای خواستگاری راه بیندازید.

2- بعضی‌ها به قول خودشان زرنگی می‌کنند و بدون اطلاع قبلی به خواستگاری می‌روند. این کار امروزه منسوخ شده و رسم پسندیده‌ای نیست و حمل بر بی‌نزاکتی می‌شود.

3- خواستگار باید لباس مناسب بپوشد و ترجیحا نباید با کفش اسپرت، شلوار جین، پیراهن آستین‌کوتاه و لباس‌های مشابه و نامانوس در مجلس خواستگاری حاضر شود. ترجیحا اگر آقای جوان کت و شلوار بپوشد، بهتر است. علاوه براین، کسانی که همراه داماد هستند، باید لباسی در خور مجلس خواستگاری بپوشند یعنی نه ضرورت دارد لباس شب یا لباس ضیافت‌های رسمی بپوشند نه لباس‌های دم‌دستی و معمولی. تهیه دسته گلی زیبا که نه خیلی گران باشد و بزرگ و نه بسیار معمولی و کوچک همراه با جعبه شیرینی، خوب است. اگر گل‌ها به رنگ قرمز، صورتی یا سفید باشد، بهتر از گل‌های زرد، آبی و. است.

4- پس از اینکه وارد منزل شدید و پذیرایی‌های مقدماتی انجام شد، یکی از اعضای بزرگ خانواده که خوش‌صحبت‌تر است و به اصطلاح می‌تواند یخ این‌گونه مجالس را با شیرین‌سخنی آب کند، باید علت حضور در این جمع را گرچه همه می‌دانند، به نحوی مطرح کند. درواقع با مذاکره بیشتر زیر زبان عروس خانم و خانواده‌اش را بکشد تا بفهمد موافق این وصلت هستند یا نه؟ اگر هم قبلا دختر و پسر خودشان با هم توافق کرده‌اند، باید ببینند پدر و مادر عروس هم راضی‌اند یا نه. اگر دختر قبلا موافقت خود را به اطلاع پدر و مادرش نرسانده باشد، ممکن است خانواده عروس بلافاصله جواب مثبت ندهند و جواب قطعی را به روزهای بعد موکول کنند. در این صورت نباید هیچ‌گونه پافشاری‌ای برای گرفتن زودهنگام جواب داشته باشید.

  5- در این‌گونه مجالس، باید از شوخی‌های بیجا و گفتن لطیفه‌هایی که به عده‌ای برمی‌خورد و بین ما بیشتر مفهوم جوک دارد و همچنین طرح بحث‌های ی خودداری کرد. پاسخ مثبت فوری معمولا رسم نیست و ممکن است در شأن عروس نباشد و گاهی همین جواب مثبت فوری در زندگی آینده هم آثاری بر جای می‌گذارد. بنابراین حتی اگر خواستگار را از هر نظر پسندیده‌اید، برای جواب دادن حداقل 3-2 روز مهلت بخواهید

6- گاهی عروس خانم به دلیل خجالتی بودن، ممکن است اساسا به خواستگاری راضی نباشد ولی به خاطر ترس یا احترام به والدینش در مجلس حضور پیدا کند. در این صورت ‌داماد باید با دقت مواظب این نکته ظریف باشد و برای کسب تایید عروس خانم، به ملاقات‌های بعدی بیندیشد. اگر دختر دلبسته دیگری باشد، از حرکات و سکناتش کاملا مشهود خواهد بود. در صورتی هم که تمایل به ازدواج با این خواستگار یا حداقل معاشرت با او را داشته باشد، باز هم از رفتار و کردارش مشخص می‌شود. جلسه اول خواستگاری خیلی از مسائل را روشن می‌کند.

7- لازم نیست در همان جلسه اول جواب مثبت یا منفی بدهید. می‌توانید یک هفته تا دو هفته مهلت بخواهید. پدر و مادر عروس حق دارند برای تحقیقات و پرس‌وجوهای لازم، مهلت متعارفی بخواهند. پاسخ مثبت فوری معمولا رسم نیست و ممکن است در شأن عروس نباشد و گاهی همین جواب مثبت فوری در زندگی آینده هم آثاری بر جای می‌گذارد. بنابراین حتی اگر خواستگار را از هر نظر پسندیده‌اید، برای جواب دادن حداقل 3-2 روز مهلت بخواهید. قبل از اعلام جواب مثبت، هیچ چیزی را از یکدیگر پوشیده نگه ندارید یعنی در هیچ موردی به اصطلاح رودربایستی و هیچ چیز را موکول به حدس و گمان نکنید چون نمی‌توان با به‌نظرم، گمان می‌کنم، حدس می‌زنم و. به حقایق پی برد.

8- خواستگاری مرد از زن، هیچ تعهدی برای ازدواج ایجاد نمی‌کند. هرچند خواستگاری مقدمه ازدواج است و امکان دارد پس از آن و احتمالا دوران نامزدی، امکان ازدواج رسمی پدید آید اما این احتمال هم وجود دارد که همه چیز پس از مدتی تمام شود. گاهی تمام قول و قرارها در مراسم بله‌بران با خواندن خطبه عقد و ثبت شدن آن رسمی می‌شود، گاهی هم به دلیل برخی اتفاق‌ها، قهر و کنارکشیدن، جای نزدیکی و آشتی را می‌گیرد. از ویژگی‌های دوره نامزدی بدون عقد رسمی این است که اگر دختر و پسر به تفاهم نرسیدند، از ادامه رابطه خودداری کنند. باید ها ونباید های مراسم خواستگاری پس دختران جوان باید هوشیار باشند و خواستگاری را به معنای ازدواج تلقی نکنند و بی‌درنگ به درخواست‌های غیرمعقول و زودهنگام همسر احتمالی آینده خود تن ندهند و به عبارت دیگر با خواستگاری، حق تمتع جنسی برای مرد به وجود نمی‌آید و زن حق دارد تا انجام تشریفات قانونی و شرعی انجام نشده، به خواسته‌های جنسی غیرموجه مرد پاسخ ندهد.

قانون مدنی ایران صراحتا می‌گوید: وعده ازدواج، ایجاد علاقه زوجیت نمی‌کند بنابراین هر یک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده، می‌تواند از وصلت امتناع کند و طرف دیگر نمی‌تواند به هیچ‌وجه او را مجبور به ازدواج یا به دلیل امتناع از وصلت، مطالبه خسارتی کند.»

9- در سال‌های اخیر برای اینکه دختر و پسری که نامزد شده‌اند در رفت و آمدهایشان به مجامع عمومی دچار مشکل نشوند، معمولا آنها صیغه محرمیتی بین آنها جاری می‌شود. این صیغه جنبه شرعی دارد ولی هنوز به معنای ازدواج قانونی نیست زیرا تا زمانی که ازدواج در دفتر عقد و ازدواج ثبت نشود، رسمی به شمار نمی‌رود. در ازدواج‌های قانونی، همه چیز در عقدنامه منعکس و سپس در دفتر ازدواج ثبت می‌شود تا جنبه قانونی پیدا کند بنابراین تا قانونی شدن ازدواجتان رابطه شویی نداشته باشید.

براساس قانون، هر یک از نامزدها می‌توانند در صورت به هم خوردن وصلت، هدایایی را که طرف مقابل داده‌اند، مطالبه کنند. تفسیر این ماده قانونی خیلی هم آسان نیست. اگر هم تفسیرش آسان باشد، لااقل اجرایش در تمام موارد به سادگی مقدور نیست. حتی قانون اضافه می‌کند هدایایی که ارزشمند هستند و معمولا حفاظت می‌شوند مثل طلا، زیورآلات، اتومبیل و. باید عینا مسترد شوند و در صورت مراقبت نکردن یا گم شدن این هدایا، طرف دیگر مستحق دریافت (اجرت‌المثل) یا قیمت روز آنهاست ولی هدایایی که معمولا پس از مدتی بی‌ارزش می‌شوند مثل گل، شیرینی، لوازم آرایش یا لباس که پوشیده شده یا لوازم مصرفی که استفاده شده، دیگر برگردانده نمی‌شود.

اگر برنامه‌ریزی برای عروسی استرس زیادی به شما وارد کرده، حال زمان آن رسیده که با داشتن سفری فراموش نکردنی، تمام این تنش‌ها را از خود دور کنید. البته برنامه‌ریزی برای سفر ماه عسل هم چندان کار ساده‌ای نیست. حال چگونه می‌توان ماه عسل بهتر و بدون نقصی داشت؟

۱. بودجه بهترین دوست شماست

اولین کاری که در مورد بودجه باید انجام دهید این است که چه مقدار می‌توانید برای این سفر هزینه کنید. سپس برنامه‌ریزی برای ماه عسل کار ساده‌ای می‌شود، زیرا مهم‌ترین مسئله را مشخص کرده‌اید. البته فراموش نکنید که مبلغی را نیز برای سرگرمی و فعالیت‌هایی که به آن علاقه‌مند هستید، کنار بگذارید.

۲. خدمات آژانس‌های مسافرتی را بررسی کنید

اگر از نظر بودجه کنار گذاشته شده و هزینه‌های احتمالی ناامید شده‌اید، وقت آن رسیده که چاره‌ای دیگر بیاندیشید. برخی از آژانس‌های مسافرتی سرویس‌هایی را به زوج‌های جوانی که برای ماه عسل سفر می‌کنند، ارائه می‌دهد. شما می‌توانید با استفاده از این پکیج‌های موجود، سفر بهتری را تجربه کنید.

۳. خجالت نکشید

به همه بگویید که این سفر ماه عسل شما است. همانطور که گفتیم برخی از آژانس‌های مسافرتی یا حتی هتل‌ها خدمات یا تخفیفات خاصی به زوج‌های جوایی که سفر ماه عسل را تجربه می‌کنند، ارائه می‌دهند. پس به همه بگویید که این سفر ماه عسل شماست تا فرم‌های مربوطه را دریافت و پر کنید.

۴. سفر خاصی برای خود طراحی کنید

سفر ماه عسل، سفری خاص و فراموش نشدنی درست بعد از عروسی است. این سفر با دیگر سفر‌هایی که تا به حال رفته‌اید کاملا متفاوت است، پس آن طور که دوست دارید یا رویای آن را داشته‌اید، این سفر را طراحی کنید. سفری خاص و منحصربه‌فرد که فقط برای شماست.

۵. وضع آب و هوا را چک کنید

قبل از هر کاری، وضعیت آب و هوا در روز‌های آینده را بررسی کنید. بهتر است در آب و هوای بد به سفر نروید تا از خطر‌های احتمالی دور باشید. همچنین اگر وضعیت آب و هوا را بدانید، بهتر می‌توانید هنگام بسته‌بندی وسایل سفر، تصمیم‌گیری کنید.

۶. بیمه را فراموش نکنید

بسیاری از افراد فرک می‌کنند، خرید بیمه کاری بیهوده و هزینه‌ای اضافی است، اما سخت در اشتباه هستند. چمدان شما گم شده است، سفر هوایی شما توسط شرکت به تعویق افتاده است یا حتی پاسپورت شما در ساحل بر روی زمین افتاده است، این خسارت‌ها باید چگونه جبران شود؟ وجود بیمه خیال شما را در سفر راحت می‌کند.

۷. فانتزی فکر نکنید

شاید دوست داشته باشید که این سفر را با هواپیمایی درجه یک و فرست کلاس انجام دهید، اما همانطور که می‌دانید هزینه شما به طرز عجیبی بالا خواهد رفت. شما می‌توانید پروازی خوب و معمولی را انتخاب کنید، اما در عوض هتل بهتر و فعالیت‌های جدیدتر را تجربه کنید یا حتی زمان بیشتری در سفر باشید.

۸. این فقط یک سفر است

بله، ماه عسل می‌تواند شگفت انگیز باشد، اما این هم در نهایت یک سفر است. سعی کنید از تمامی لحظات این سفر استفاده کنید، تجربه‌های جدید کسب کنید و نهایت لذت را ببرید.

چگونه عطر بزنیم؟ چگونه از عطر و ادکلن درست و صحیح استفاده کنیم؟ 

مطمئنا شما از وجود برخی از افراد قبل از ورودشان یا بدونه دیدنشان مطلع می شوید، این مورد فقط و فقط با استشمام عطر خاص و منحصر به فرد آن شخص قابل تشخیص است. جدای از اعتماد به نفس، استایل، و … که تنها با زدن یک عطر خوشبو به شما القا می شود، منحصر به فرد بودن با یک ادکلن یا عطر خاص هم موضوعی است که بسیار مورد توجه افراد قرار میگیرد. اما چگونه و در چه محلی و به چه صورتی از ادکلن استفاده کنیم که بیشترین تاثیر و ماندگاری را داشته باشد.

۱) از مقدار زیاد عطر استفاده نکنید

درست است که با استفاده از حجم بیشتری از ادکلن یا عطر می توانید تاثیر بوی آن را به ظاهر تا حدودی بیشتر کنید ولی آیا این امر درست است؟ جواب منفی است. اگر شما از مقدار زیادی عطر ایا ادکلن استفاده کنید ضمن اینکه آن رایحه دلنشین عطر دیگر به مشام نخواهد رسید و به نحوی بوی عطر تحت تاثیر حجم زیاد تغییر و نامطبوع خواهد شد از طرف دیگر هم افرادی که در اطراف شما هستن هم نسبت به این حجم زیاد رایحه آنچنان خوشنود نخواهند بود.

۲) از مقدار کم عطر یا ادکلن استفاده نکنید

اما این موضوع در رابطه با حجم کم عطر هم صادق است. اگر حجم مورد استفاده عطر و یا ادکلن کم باشد شما در مدت زمانی کم، با از دست رفتن رایحه مواجه خواهید شد و همچنین عطر و رایحه به اندازه کافی قوی نیست که اطرافیان شما را تحت تاثیر قرار دهد.

مقدار دقیق استفاده از عطر یا ادکلن کاملا بستگی به نوع رایحه و عطر شما و البته کیفیت آن دارد که مطمئنا در کیفیت های بالاتر به حجم کمتری عطر نیاز دارید. پس ما نمی توانیم در هاو کن یو یک حجم یا مقدار مشخص دهیم و بهترین قاضی در این رابطه خود شما و طرافیان هستید.

کجا عطر بزنم؟

۳) در محل هایی جریان خون قوی تر و پوست گرم تر است

در رابطه با عطر های با کیفیت و البته قوی پیشنهاد سازندگان این است که عطر را در محل هایی که جریان قوی تری از خون عبور می کند و در نتیجه دما در آن ناحیه کمی بیشتر است، عطر را استفاده کنید. دو تا از معروف ترین و بهترین محل های بدن برای زدن عطر مچ و گلو هستند. شما کاربران هاو کن یو حتما می دانید که در پشت مچ و البته کنار گردن جاهایی که معمولا نبض گرفته می شود رگ های بزرگ بدن قرار دارند و در نتیجه بهترین مکان ها برای عطر زدن هستند.

اگر از ادکن ها و عطر های ضعیف تر استفاده می کنید از قبیل عطر های toilette، بهترین مکان برای عطر زدن پشت گوش ها یا در قفسه سینه است. همچنین از دیگر محل های توصیه شده برای این گونه عطر ها می توان به داخل آرنج و پشت زانو اشاره کرد.

۶) از فاصله ۱۰ تا ۱۵ سانتی عطر را اسپری کنید

بسته به نوع ادکلن و البته اسپری کننده آن بهترین فاصله چیزی حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی متری برای اسپری کردن ادکلن و یا عطر است که با این روش بیشترین ماندگاری و البته بهترین رایحه را به شما واطرافیان خواهد داد. پس از فواصل خیلی نزدیک، یا خیلی دور عطر و ادکلن را اسپری نکنید.

۷) از پخش کردن عطر با دستان خود داری کنید

بسیار دیده شده است که پس از استفاده از عطر و ادکلن آن ها را با دستان پخش می کنند و یا با مالیدن دستان به هم سعی در پخش کردن عطر دارند که این امر غلط است. بهتر است تنها عطر را اسپری کردن و اجازه دهید خشک شود.

نکات مهم عطر زدن:

• دما تاثیر بسزایی در انتشار رایحه عطر دارد. در دما های بالا تر عطر بیشتر منتشر می شود و در دما های سرد و پایین تر بر عکس است. پس در فصول و مکان های گرم عطر ملایم تر و در فصول و مکان های سرد سعی کنید از عطر قوی تر استفاده کنید.
• در زمان مناسب عطر بزنید. شما کاربران هاو کن یو باید این نکته را بدانید که عطر را می بایست زمانی که منافذ پوست باز هستند استفاده کنید. پس بعد از استحمام  بهترین زمان است.
• بهترین زمان برای اسشمام عطر عصر و نزدیک غروب است.
• عطر را در محل هایی که عرق می کنند نزنید. بسیاری عطر را در زیر بغل استفاده می کنند که با توجه به تعریق بیشتر در این ناحیه کاملا طبیعی است که ضمن ایجاد مشکلات پوستی در اثر واکنش های شیمیایی  بوی خوشایندی هم در اثر ترکیب این دو مورد ایجاد نشود.
• هنگام استفاده از عطر مراقب لکه، مخصوصا بر روی لباس های روشن باشد. هرچند توصیه و درست آن است که عطر و ادکلن بر روی بدن استفاده شوند و نه روی لباس
• حتی با کیفیت ترین و غلیط ترین عطر ها هم یک روز را برروی بدن شما دوام نمی اورند.
• درب شیشه را حتما ببندید
• برای تست کردن و یا چک کردن بوی واقعی یک عطر بهترین روش همان روش سنتی است که شما کاربران سایت هاو کن یو می توانید عطر را بر روی یک دستمال یا دستمال کاغذی زدن و سپس مقداری در مقابل صورت خود آن دستمال را  در هوا حرکت دهید
• عطر و ادکلن را به شدت از تابش نور خورشید دور نگه دارید. همچنین مکان های تاریک و خنک توصیه شده است.در نهایت هرچقدر یک عطر چرب تر باشد مطمئنا غلیظ تر و خالص تر است.